Świętych Aniołów Stróżów

Aniołowie to bezcielesne, niematerialne duchy podzielone według hierarchii na trzy grupy: Serafini, Cherubini oraz Trony. Są obdarzone inteligencją, siłą woli i pięknością. Wyraz “anioł” pochodzi od greckiego słowa „angellos” i oznacza „zwiastuna, posłańca”, co wskazuje, że głównym zadaniem tych duchów oprócz wychwalania Stwórcy, jest pośredniczenie między Bogiem a ludźmi w roli opiekunów. Aniołowie Stróżowie chronią nas przed atakami złych duchów, starają się, byśmy nie zboczyli z dobrej ścieżki, pomagają nam podnieść się z upadku, dodają odwagi, podsuwają dobre myśli, zanoszą nasze modlitwy do Boga, a przede wszystkim są z nami                 w chwili śmierci.

 Fakt istnienia aniołów jest dogmatem i ma swoje uzasadnienie w Piśmie Świętym. Te czysto duchowe istoty pośredniczą między Bogiem a ludźmi. Nauka o nich jest oparta przede wszystkim na dwóch fragmentach Biblii. W psalmie 91 czytamy: „Niedola nie przystąpi do ciebie, a cios nie spotka twojego namiotu, bo swoim aniołom dał rozkaz o  tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień”.

Natomiast św. Mateusz przekazuje nam w swojej Ewangelii m.in. takie słowa Jezusa: „Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie”.

W Starym Testamencie czytamy m.in. jak: anioł bronił wejścia do Raju (Rdz 3,24), anioł powstrzymał Abrahama, by nie dokonywał zabójstwa swego pierworodnego syna, Izaaka (Rdz 22,11), aniołowie wyprowadzili Lota z Sodomy (Rdz 19,1), anioł uratował Daniela w lwiej jamie (Dn 6,22). W Nowym Testamencie również odnajdujemy fragmenty o posłańcach Bożych: archanioł Gabriel zwiastował narodziny św. Jana Chrzciciela (Łk 1,5 -25) oraz Jezusa Chrystusa (Łk 1,26-38), anioł wyprowadził Apostołów z więzienia (Dz 4,17) i uratował z rąk Heroda św. Piotra (Dz 12,7-20).

Kult Aniołów Stróżów rozwinął się szczególnie w XVII wieku. W 1608 r. papież Paweł V pozwolił by Święto Aniołów Stróżów było obchodzone w pierwszy dzień zwykły po św. Michale. Na stałe do kalendarza liturgicznego dla całego Kościoła wprowadził je Klemens X w roku 1670.

W ikonografii Anioł Stróż przedstawiany jest głównie w towarzystwie dziecka, trzymając je za rękę, wybiera on bezpieczną przestrzeń, przeprowadza przez niebezpieczną kładkę wiszącą nad skalnym urwiskiem lub osłania je tarczą.

Na podstawie: http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-02.php